فراگیر شدن موضوع‌های خدماتی همچون گردشگری، سلامت، آرامش و نشاط حداقل در بخشی از سیاست‌گذاری کشور در بخش دولتی و نیز سرمایه‌گذاری‌های کلان بخش خصوصی مشهود است و باید آن را به فال نیک گرفت. اما همانند هر موضوع نوپدیدی در ایران، باید دقت داشت که این حرکت در چهارچوب‌های استاندارد خود پیش رود تا بتواند بهترین کارایی را داشته باشد به خصوص اینکه بخشی از این خدمات به شکل لوکس انجام می‌پذیرد و حساسیت‌های مربوط به کیفیت بر روی آن زیاد است و مشتریان بسیار حساس.
چند سالی هست که خوشبختانه ضرورت پرداختن به مسایل روانی و تنشی جامعه بیش از پیش درک و بخشی از این نگرانی‌ها در قالب راه‌اندازی مراکز اسپا عملیاتی شده است. هدف‌های گوناگونی برای سرمایه‌گذاران در این حوزه متصور است، از تاسیس مرکزی لوکس با خدماتی به نسبت گران تا راه‌اندازی مراکز کوچکتر با هدف کامل کردن پکیج خدماتی همچون آرایشی و زیبایی. در این میان افتتاح یا کلنگ‌زنی مجتمع‌های آب‌درمانی و تفریحی یا هتل‌های پنج‌ستاره نشان از این دارد که بخش تصمیم‌ساز و نیز سرمایه‌گذار کشور از پتانسیل‌های مالی این بخش مطلع شده‌اند و ضرورت آن را برای سلامت جسم و روان مردم حس کرده‌اند.
آنچه از این مرحله به بعد مهم جلوه می‌کند، اهمیت استانداردسازی و کیفی کردن خدمات است. لازم است تا هر چه سریع‌تر به استانداردهای تدوین شده لازم‌الاجرایی برسیم تا حداقل‌های یکسانی را برای ارایه خدمات به مشتریان داشته باشیم. شاید بهتر باشد تا سازمان‌های درگیر در این قضیه شامل اتحادیه گرمابه‌داران، وزارت ورزش، سازمان گردشگری، وزارت بهداشت و سازمان فنی و حرفه‌ای هر کدام به اندازه سهمی که دارند نقش ایفا کنند و هر چه زودتر به هماهنگی‌های لازم برای تدوین استانداردهای اعطای مجوزهای مربوط برسیم. مخاطبان این حرفه باید بتوانند از حمایت مراکز مربوطه برای نظارت بر روش ارایه و کیفیت خدمات بهره‌مند باشند تا مثلا آرایشگاهی با مساحت 40 متر و داشتن یک تخت ماساژ، نتواند نام اسپا بر خود بنهد و سلیقه مشتریان را تنزل بخشد.
با توجه به مزایای اجتماعی اسپاداری و نیز برداشت‌های مالی آن، به‌طور مسلم سرمایه‌های عظیم دیگری در این بخش جذب خواهند شد، پس به جاست که با کمی دقت، نهایت رضایت مشتریان را به گونه‌ای داشته باشیم تا این صنعت نوظهور و البته بسیار مفید بتواند با حداکثر توان خدمات‌رسانی کند.
