این نوشتار با برسی فرمول فیزیکی فشار و فاکتور های موجود در این فرمول و شبیه سازی آن با ماساژ به ویژه تای ماساژ،  درک بهتر و عمیق تری در رابطه با میزان فشار در انجام ماساژ به ما می‌دهد. این مقاله می‌تواند به ماساژورها کمک کند تا باتوجه به هدف ماساژ، علایق ماساژ گیرنده نسبت به عمیق و پرفشار و یا سطحی و کم فشار بودن ماساژ و نیز بهینه سازی نیرو و کار ماساژور برای خستگی کمتر و کار با کیفیت تر، برنامه ماساژ خود را تنظیم کنند.

 

 

در ابتدا فرمول فشار را تعریف میکنیم: فشارعبارت است از نیروی وارد بر سطح

فشار با حرف P نمایش داده می‌شود و واحد آن پاسگال است.

نیرو با حرف F نمایش داده می‌شود و در ماساژ نیرو توسط وزن ماساژور و گرانش زمین تامین می‌شود، یعنی (mg). مساحت مقطع یا آن سطحی که فشار توسط آن منتقل می‌شود و در ماساژ مهمتر است با حرف A نمایش داده می‌شود.

سینوس زاویه‌ بین دست ماساژور و سطح مقطع نیز با حرف α مشخص می‌شود.

 

همانطور که توضیح داده شد نیرو توسط وزن ماساژور و گرانش یا جاذبه زمین تامین می‌شود. چون در طول ماساژ وزن ماساژور تغییر نمی‌کند و گرانش زمین هم ثابت است پس می‌توانیم میزان F را ثابت فرض کنیم. این بدان معناست که این فاکتور بی‌تاثیر است.

 

در ماساژ روغنی معمولا زاویه‌ی دست ماساژور و بدن ماساژگیرنده هم ثابت است، اما در ماساژهای بدون روغن مانند تای ماساژ اینطور نیست. برای راحتی کار ابتدا ماساژهای روغنی را برسی می‌کنیم و در پایان مقاله به‌صورت کلی تاثیرات زاویه دست ماساژور و بدن ماساژگیرنده را برسی می‌کنیم.پس طبق فرمول داریم:

 

طبق فرمول به‌دست آمده می‌توانیم این موضوع را درک کنیم که میزان فشار با سطح مقطع رابطه عکس دارد یعنی هرچقدر سطح مقطع بزرگتر باشد میزان فشار کمتر می‌شود و بر‌عکس هر چه سطح مقطع کوچکتر باشد میزان فشار بیشتر می‌شود. پس فشار کف دو دست کمتر از کف یک دست است و فشار آرنج بیشتر از ساعد و انگشتان. در تای ماساژ یا ماساژهای بدون روغن هم این مطلب صادق است. به‌طور مثال فشار کل کف پا کمتر از فشار پاشنه است.

و اما در مورد زاویه بین دست ماساژور و ماساژگیرنده

برای درک بیشتر خط مشکی را بدن ماساژگیرنده و خط آبی را دست ماساژور فرض کنید. اگر به دقت به عکس‌ها توجه کنید متوجه می‌شود که زاویه α هر چه به عمود یا 90درجه نزدیکتر می‌شود نتیجه هم به عدد یک نزدیکتر می‌شود. به عبارت دیگر زاویه سینوس بین صفر تا 90 درجه برابر صفر است تا 1.

 

پس این فاکتور بر خلاف فاکتور سطح مقطع عامل مستقیم در میزان فشار است و با نزدیک شدن به 90درجه یا عمود میزان فشار بیشتر می‌شود.