هرگاه سخن از ماساژ به میان میآید بیشتر به خواص درمانی و غیردرمانی آن به شکل های مختلف اشاره میشود. حتی در بسیاری از موارد با تعریف و تمجیدهای اغراقآمیز و بعضا نادرست مواجهیم. هر چند ماساژ میتواند برای بسیاری از افراد سودمند باشد ولی بی توجهی به موارد منع ماساژ نیز میتواند خطرات جدی ایجاد نماید.
بهطور خلاصه باید توجه داشت که افراد بیمار گزینههای مناسبی برای ماساژ گرفتن نیستند. ماساژ میتواند برای افراد نسبتا سالم مفید باشد و دردها و کوفتگیها و مشکلات ناشی از خستگی و استرس را بهبود بخشد. در اینجا به ذکر نمونههای بسیار مهمی که ماساژ گرفتن برایشان ایجاد خطر میکند اشاره میکنیم. در هر صورت بهتر است هنگام بیماری ماساژ گرفته نشود و یا با دستور پزشک انجام شود.
سرطان: انواع سرطان از هر نوع جزء ممنوعیت های اکید ماساژ به حساب می آیند. بیماران سرطانی تا هنگام بهبودی کامل نباید از خدمات ماساژ بدن استفاده کنند.
آرتروز: در آرتروزای شدید که آسیب به استخوان وسیع است، ماساژ مناسب نیست.
نقرس: افرادی که دچار بیماری نقرس هستند نباید ماساژ کامل بگیرند.
آرتریت روماتوئید: در بیماریهای آرتریت روماتوئید که منشا خودایمنی دارند ماساژ توصیه نمیشود، چراکه ماساژ باعث تقویت سیستم ایمنی بدن میشود.
کودکان قبل از 1 ماهگی: ماساژ برای نوزادان زیر یک ماه توصیه نمیشود.
خانمهای باردار: بهطور کلی ماساژ بدن برای خانمهای باردار ممنوع است و ماساژهای مخصوص بارداری باید توسط متخصصین انجام پذیرد. بنابراین ماساژورها به شدت باید از انجام اینگونه ماساژها خودداری کنند.
افراد تبدار: بهطور کلی در بیماری های خاص هنگامی که فرد دچار تب میشود، ماساژ اکیدا ممنوع است.
هنگام قاعدگی: ماساژ گرفتن در 3 روز اول قاعدگی ممنوع است.
نکته های های بالا خلاصهای از مهمترین مواردی است که انجام ماساژ در آنها ممنوع است ولی باید توجه داشت که این گفته ها کامل نیستند و مواردی نیز وجود دارد که از حوصله این نوشته خارج است و بعدها به تفصیل به آنها خواهیم پرداخت. اما نکته جالب توجه این است که موارد منع ماساژ براساس وجود خطرهای احتمالی توصیه میشوند و به هیچ عنوان صد درصد نیستند، همانگونه که عوارض جانبی داروها تنها در برخی از افراد بروز میکند. ولی از آنجا که ماساژ گرفتن یک کار اجباری نیست معمولا بیشترین احتیاطها در نظر گرفته میشود تا تاثیرهای احتمالی خطرآفرین آن به صفر برسد.