بسیاری معتقدند روی آوردن به رژیم‌های گیاهی، یکی از راهکارهای کمک به حفظ محیط زیست و کاهش اثرات آلاینده‌های زیست‌محیطی است. به رغم افزایش آمار گیاهخواران، پیامدهای این سبک غذایی برای سلامت انسان همچنان بحث‌انگیز است.
رواج گیاهخواری در اروپا
در کشورهای اروپایی، گیاهخواری به‌عنوان یک شیوه زندگی در میان جوانان نوگرا و خانواده‌های پرجمعیت در حال گسترش است. دلایل این گرایش علاوه بر ملاحظات اخلاقی درباره کشتار حیوانات، میل به بهبود سلامت و کاهش آسیب‌های زیست‌محیطی است. طبق آمار سازمان خواربار و کشاورزی سازمان ملل (FAO)، صنعت پرورش دام مسئول انتشار ۱۵ درصد گازهای گلخانه‌ای تولید شده توسط انسان است. با پیش‌بینی جمعیت ۹.۶ میلیارد نفری در سال ۲۰۵۰، تقاضای جهانی برای تولیدات دامی ممکن است تا ۷۰ درصد افزایش یابد.
چالش‌های سلامت و قانون‌گذاری
با وجود مزایای محیط‌زیستی، منتقدان درباره پیامدهای زیانبار گیاهخواری هشدار می‌دهند. الویرا ساوینو، نماینده پارلمان ایتالیا اخیراً طرحی ارائه کرده که بر اساس آن والدینی که گیاهخواری را بر فرزندان خود تحمیل می‌کنند، باید تا چهار سال زندان محکوم شوند. او به موارد سوءتغذیه در کودکان گیاهخوار استناد کرده است.
در مقابل، سازمان‌های حمایت از حیوانات و محیط زیست مانند HSI (Humane Society International) تلاش دارند با افزایش آگاهی عمومی، دولت‌ها را به پشتیبانی از رژیم‌های گیاهی تشویق کنند.
آیا گیاهخواری برای همه مناسب است؟
منتقدان می‌گویند رژیم‌های فاقد پروتئین حیوانی می‌تواند منجر به فقر آهن، کمبود ویتامین B12، کم‌خونی و مشکلات عصبی شود. انجمن تغذیه آلمان نیز هشدار داده است که گیاهخواری ممکن است برای کودکان و نوجوانان مناسب نباشد. در مقابل، انجمن گیاهخواری تأکید می‌کند که رژیم‌های مبتنی بر منابع گیاهی، با برنامه‌ریزی درست و مصرف مکمل‌های B12، می‌توانند تمام نیازهای تغذیه‌ای هر گروه سنی را تأمین کنند.
رژیم غذایی جدید نیازمند دانش و آگاهی است
سازمان بین‌المللی HSI بر اهمیت مشورت با متخصصین تغذیه پیش از تغییر رژیم غذایی تأکید دارد. به گفته مایکل گرگر، کارشناس تغذیه، همان‌طور که سال‌ها طول کشید تا خطرات سیگارپوشی پذیرفته شود، در موضوع مصرف گوشت نیز آگاهی و پذیرش عمومی زمان‌بر خواهد بود.
چه کسی مسئول است؟
بحث ساوینو علاوه بر گیاهخواری، موضوع مسئولیت والدین در تغذیه کودکان را مطرح می‌کند. برخی این کار را نوعی کودک‌آزاری می‌دانند و برخی دیگر بر آزادی والدین در انتخاب نوع تغذیه فرزندان تأکید دارند. در عین حال، فعالان محیط زیست پیشنهادهایی چون مالیات بر گوشت و فرآورده‌های دامی و گنجاندن آموزش اصول تغذیه در مدارس را پیگیری می‌کنند تا مسیر گذار به رژیم‌های پایدارتر را هموار کنند.
جمع‌بندی
به نظر می‌رسد در شرایط فعلی، بهترین راهکار داشتن رژیم غذایی متعادل است؛ استفاده آگاهانه از همه گروه‌های غذایی موردنیاز بدن همراه با آموزش عمومی درباره تغذیه سالم، می‌تواند پلی میان دغدغه‌های سلامت فردی و حفاظت از محیط زیست باشد.
دیدگاه خود را بنویسید