یافته‌های یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که صنعت گردشگری جهانی، عامل تولید هشت درصد از آلاینده‌های کربنی در سطح جهان است. این رقم به نسبت رقمی که در مطالعات پیشین، به دست آمده بود بسیار بیشتر است. میزان آلاینده‌های کربنی به دست آمده در تحقیق تازه به این دلیل بیشتر است که چرخه کامل تولید آلاینده‌های کربنی در سفر گردشگران از جمله در بخش خوراک،‌ هتل‌ها و خرید هم در نظر گرفته شده است.

گردشگرانی مرفهی که به دیگر کشورهای ثروتمند سفر می‌کنند یکی از عوامل اصلی این افزایش اعلام شده‌اند و بر این اساس گردشگران از ایالات متحده در صدر و پس از آن چین، آلمان و هند قرار گرفته‌اند. گردشگری، صنعتی عظیم، روبه رشد و جهانی با ارزشی معادل هفت تریلیون دلار است. از هر ده نفر جمعیت جهان درآمد یک نفر به این صنعت وابسته است. پیش از این برآورد شده بود که دو و نیم تا سه درصد ضایعات کربنی ناشی از صنعت گردشگری باشد.

مطالعه تازه که ادعا می‌شود جامع‌ترین ارزیابی‌ای است که تاکنون انجام شده میزان آلاینده‎های کربنی و چرخش آن میان ۱۶۰ کشور جهان را در فاصله سال‌های ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۳ بررسی کرده است. این میزان، نزدیک به هشت درصد از کربن تولید شده در کل جهان است. نویسندگان این پژوهش می‌گویند برای برآورد میزان کربن ناشی از صنعت گردشگری در کنار سفرهای هوایی ،‌ انرژی مورد نیاز برای چرخش صنعت گردشگری از جمله همه غذاها، نوشیدنی‌ها، ساخت زیرساخت‌ها‌، تعمیرات و خدماتی که به گردشگران ارائه می‌شود نیز در نظر گرفته شده‌اند.

دکتر آرونیما مالک، پژوهشگر دانشگاه سیدنی که این تیم تحقیقاتی را رهبری کرده به بی‌بی‌سی می‌گوید نتایج این مطالعه بسیار هشدار دهنده است. "ما جزییات داده‌های مرتبط با صنعت گردشگری، از جمله مواد مصرفی مثل خوردن غذا در رستوران‌ها و خرید سوغاتی را بررسی کردیم. مبادلات میان کشورهای مختلف و داده‌های منتشر شده از گازهای گل‌خانه‌ای را هم مطالعه کردیم تا به میزان واقعی تولید آلاینده کربنی در صنعت گردشگری برسیم."

محققان تاثیرات گردشگری بر میزان تولید کربن را در کشورهای مبدا و مقصد گردشگران بررسی کرده‎اند و به این نتیجه رسیدند که مهمترین عامل عموما گردشگران مرفه از کشورهای ثروتمند هستند که به کشورهای ثروتمند دیگر سفر می‌کنند. در کشورهایی مثل آمریکا، چین، آلمان و هند که در راس این فهرست قرار دارند، بیشتر سفرها داخلی‌اند. گردشگران کانادایی، سوئیسی، هلندی و دانمارکی در کشورهای دیگر به نسبت کشور خودشان آلاینده کربنی بیشتری به جا می‌گذارند.

دکتر مالک می‌گوید وقتی مردم از کشورهای ثروتمندتر سفر می‌کنند، عموما پول بیشتری صرف سفر یا غذاهای با آلاینده‌های بیشتر صرف می‌کنند. "گردشگران کشورهای با درآمد بالاتر معمولا پول بسیار زیادی صرف سفر هوایی، خرید و اقامت می‌کنند. اما گردشگرانی که از کشورهایی با درآمد کمتر می‌آیند، بیشتر با لوازم حمل و نقل عمومی سفر می‌کنند و غذاهای فرآوری نشده مصرف می‌کنند. الگوهای مصرف افراد، بسته به وضعیت اقتصادی کشورها متفاوت است."

هنگام اندازه‌گیری سرانه تولید آلاینده‌های کربنی در کشورهای مختلف درمی‌یابیم که در جزیره‌های کوچکی مثل مالدیو، قبرس وسیشل، گردشگری عامل تولید بیش از ۸۰ درصد آلاینده‌های کربنی است. دکتر مالک می‌گوید "این جزیره‌های کوچک وضعیت بغرنجی دارند. هم ما دوست داریم به این جزیره‌ها سفر کنیم و هم درآمد این کشورها بر گردشگری استوار است. اما در عین حال آنها از بالا آمدن آب دریاها و تغییرات اقلیمی تاثیر بیشتری می‌پذیرند."

در بازارهای نوظهور مثل برزیل، هند،‌ چین و مکزیک هم تقاضا برای گردشگری بین‌المللی رو به افزایش است.نتیجه مطالعه انجام شده که در نشریه تغییرات اقلیمی در طبیعت منتشر شده این واقعیت را پررنگ کرده است که وقتی افراد، بیش از ۴۰ هزار دلار در سال درآمد دارند،‌ به ازای هر ۱۰ درصد افزایش در میزان دریافتی‌شان ۱۳ درصد آلاینده کربنی بیشتری تولید می‌کنند. شورای جهانی سفر و گردشگری از مطالعات مرتبط استقبال کرده است اما نمی‌پذیرد که تلاش این صنعت برای کاهش تولید آلاینده‌های کربنی‌اش ناکام بوده است.

راشل ترنر،‌ مدیر پژوهش‌های این شورا می‌گوید "منصفانه نیست که بگوییم صنعت گردشگری دست روی دست گذاشته است. ما شاهد افزایش تعداد هتل‌ها، فرودگاه‌ها و تورهایی هستیم که برآمد تولید آلاینده کربنی آنها صفر است. "کارشناسان می‌گویندعلیرغم ملاحظاتی که درباره تاثیر تلاش گردشگران برای کاهش ردپای آلاینده‌های کربنی با اقداماتی مثل کاشتن درخت وجود دارد، برای موثر بودن این شیوه باید تلاش‌های بسیار بیشتری صورت بگیرد.هشدار و آماده‌باش هم مسئله مهمی است. شورای جهانی سفر و گردشگری می‌گوید بحران اخیر آب در شهر کیپ تاون آفریقای جنوبی باعث شد مردم متوجه شوند تغییرات اقلیمی می‌تواند بر منابع‌شان از جمله آب تاثیر بگذارد.

راشل ترنر می‌گوید مردم باید درک کنند در مقصد سفرشان چه تاثیری به جا می‌گذراند و میزان آب، زباله و انرژی‌ای که فرد مصرف یا تولید می‌کند باید معادل افراد محلی باشد. به گفته مدیر پژوهش‌های شورای جهانی سفر و گردشگری همه این‌ها به گردشگران کمک می‌کند که تصمیم‌های بهتری بگیرند و تنها با این تصمیم‌های درست است که می‌توان با تغییرات اقلیمی مقابله کرد.