بر اساس مطالعهای در مقیاس بزرگ توسط محققان کلمبیا و بیمارستان زنان هاروارد و بریگهام، رژیمهای غذایی کم فلاوانول ممکن است منجر به از دست دادن حافظه مرتبط با افزایش سن شود.
این مطالعه نشان داد که مصرف فلاوانول در میان افراد مسن با نمرات آزمون هایی که از دست دادن حافظه به دلیل پیری طبیعی را تشخیص می دهد، همزمان است. پر کردن این اجزای غذایی فعال زیستی در بزرگسالان بالای ۶۰ سال با کمبود فلاوانول خفیف باعث بهبود عملکرد شد. این یافته همچنین از این ایده در حال ظهور حمایت می کند که مغز پیری برای سلامتی مطلوب به مواد مغذی خاصی نیاز دارد، همانطور که مغز در حال رشد به مواد مغذی خاصی برای رشد مناسب نیاز دارد.
طبق این مطالعه، بیش از ۳۵۰۰ سالمند سالم به طور تصادفی برای دریافت مکمل فلاوانول یا قرص دارونما به مدت سه سال تقسیم شدند. مکمل فعال حاوی ۵۰۰ میلی گرم فلاوانول، از جمله ۸۰ میلی گرم اپی کاتچین، مقداری که به بزرگسالان توصیه می شود از غذا دریافت کنند.
در ابتدای مطالعه، همه شرکتکنندگان یک نظرسنجی را تکمیل کردند که کیفیت رژیم غذایی آنها، از جمله غذاهایی که دارای فلاوانول بالا هستند، ارزیابی میکرد. شرکتکنندگان سپس یک سری فعالیتهای مبتنی بر وب را در خانههای خود برای ارزیابی انواع حافظه کوتاهمدت تحت کنترل هیپوکامپ انجام دادند. آزمایش ها سالانه تکرار می شد.
بیش از یک سوم از شرکتکنندگان نمونههای ادراری را نیز ارائه کردند که به محققان اجازه میداد یک نشانگر زیستی برای سطوح فلاوانول رژیم غذایی اندازهگیری کنند. این نشانگر زیستی روش دقیقتری را برای تعیین اینکه آیا سطح فلاوانول با عملکرد تست های شناختی مطابقت دارد یا خیر و اطمینان حاصل شود که شرکت کنندگان به رژیم اختصاص داده شده خود پایبند هستند، به محققان ارائه کرد. سطوح فلاوانول به طور متوسط متفاوت بود، اگرچه هیچ شرکت کننده ای به شدت کمبود فلاوانول را نداشت.
نمرات حافظه برای کل گروهی که مکمل فلاوانول روزانه مصرف میکردند، که اکثر آنها قبلاً یک رژیم غذایی سالم با مقدار زیادی فلاوانول مصرف میکردند، فقط اندکی بهبود یافت. اما در پایان سال اول مصرف مکمل فلاوانول، شرکتکنندگانی که گزارش دادند رژیم غذایی ضعیفتری مصرف میکردند و سطوح پایه پایینتری از فلاوانولها داشتند، به طور متوسط 10.5 درصد در مقایسه با دارونما و 16 درصد نسبت به حافظه خود افزایش یافتند. خط پایه تست شناختی سالانه نشان داد که بهبود مشاهده شده در یک سال حداقل برای دو سال دیگر ادامه داشت.
به گفته نویسنده ارشد این مطالعه، دکتر اسکات اسمال، پروفسور بوریس و رز کاتز در کالج پزشکان و جراحان واگلوس دانشگاه کلمبیا، نتایج به شدت حاکی از آن است که کمبود فلاوانول عاملی برای از دست دادن حافظه مرتبط با افزایش سن است. مرحله بعدی مورد نیاز تایید اثر فلاوانول ها بر مغز از طریق یک کارآزمایی بالینی برای بازگرداندن سطح فلاوانول در بزرگسالان مبتلا به کمبود شدید فلاوانول است.
اسمال میگوید: «تصور میشود که کاهش حافظه مرتبط با افزایش سن تقریباً در همه افراد دیر یا زود اتفاق میافتد، اگرچه مقدار زیادی تنوع وجود دارد. "اگر بخشی از این واریانس تا حدی به دلیل تفاوت در مصرف رژیم غذایی فلاوانولها باشد، در این صورت شاهد بهبود چشمگیرتری در حافظه در افرادی خواهیم بود که در سنین ۴۰ و ۵۰ سالگی فلاوانول های غذایی خود را دوباره پر می کنند."
آدام بریکمن، دکترا، استاد روانشناسی اعصاب در دانشگاه کلمبیا واجلوس، گفت: «این بهبود در میان شرکتکنندگان در مطالعه با رژیمهای غذایی کم فلاوانول قابل توجه بود و امکان استفاده از رژیمهای غذایی غنی از فلاوانول یا مکملها را برای بهبود عملکرد شناختی در افراد مسن افزایش میدهد. کالج پزشکان و جراحان و یکی از رهبران این مطالعه.
زیبازی، اولین نشریه ویژه اسپا و حال خوش زندگی در ایران
این مطالب داغ رو از دست ندید:
کدام مکمل ها بیشتر از اینکه مفید باشند مضر هستند؟
چگونه هورمون های خوشحالی را تقویت کنیم؟
سلامت مغز
کامپوزیت دندان چیست چه عواملی باعث لق شدن کامپوزیت می شود؟
۲۷ نکته علمی در مورد سلامتی
همپوشانیگرایی به چه معناست